Για τις μέρες λοιπόν που απομένουν σίγουρα οι μικροί μαθητές θα γίνονται μέρα με τη μέρα όλο και πιο ανυπόμονοι...
Σκέφτηκα λοιπόν ότι ανάμεσα στην προετοιμασία της Χριστουγεννιάτικης γιορτής, ίσως χρειαστείτε μια δραστηριότητα που να βοηθήσει τα παιδιά να χαλαρώσουν, να περάσουν όμορφα και κυρίως να μάθουν για τη συναισθήματα και την ενσυναίσθηση γενικότερα.
Το έχω αναφέρει πολλές φορές σε αυτό το blog ότι οι ηχοιστορίες αποτελούν τις πλέον αγαπημένες μου δραστηριότητες με τους μικρούς (και όχι μόνο) μου μαθητές. Μπορείτε να ενσωματώσετε παίξιμο οργάνων και να δημιουργήσετε μικρά ορχηστρικά σύνολα, να τραγουδήσετε, να αυτοσχεδιάσετε, να εισάγετε ή να ενδυναμώσετε ήδη διδαγμένες έννοιες όπως δυναμικές, ηχόχρωμα, τονικό ύψος κ.τ.λ.
Στόχοι/Σκοποί:
Οι μαθητές θα πρέπει:
- Να μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη φωνή τους με πολλούς διαφορετικούς τρόπους.
- Να εξοικειωθούν με τις ιδιότητες του ήχου: ένταση, ύψος, χροιά.
- Να μπορούν να αποδώσουν μια ηχοιστορία.
- Να μπορούν να χρησιμοποιήσουν με σωστό τρόπο κρουστά μουσικά όργανα.
- Να τραγουδήσουν
- Να αποδώσουν ρυθμικά κινήσεις με το σώμα τους, με αντικείμενα και μουσικά όργανα τάξης.
Διάρκεια: 1- 2 διδακτικές ώρες.
Ηλικία μαθητών: 5-7 ετών
Η παρακάτω ηχοιστορία αποτελεί διασκευή του παραμυθιού "Η Λυπημένη Νεράιδα και τα Χριστουγεννιάτικα Δώρα" της Ευαγγελίας Γραμματοπούλου.
Η Ηχοιστορία "Η Λυπημένη Νεράιδα και τα Χριστούγεννα"
Τίποτα δεν της άλλαζε τη διάθεση. Ούτε την έκανε να γελά… Ούτε καν τα Χριστούγεννα ή την πρωτοχρονιά. Άκουγε τα γέλια του Άι Βασίλη που περνούσε με το έλκηθρο πάνω από το παλάτι της κάθε παραμονή Χριστουγέννων... [Ήχος: Κουδουνάκια που χτυπούν ρυθμικά και παιδιά που κάνουν «Χο, χο, χο!»]
Μια μέρα, το έβαλε πείσμα να γυρίσει κι αυτή τα σπίτια και να δει τα παιδιά. Ξεκίνησε και πήγαινε από παράθυρο σε παράθυρο. [Ήχος: Τρίψιμο χεριών γρήγορα (πέταγμα) και μετά «Σσσστ» (αέρας)]
Αφού γύριζε και ξαναγύριζε, δεν κατάφερνε να βρει τους λόγους που γελούσαν! Ένα μικρό κουκλάκι ή ένα ξύλινο αλογάκι, δεν κόστιζαν τίποτα! [Ήχος: Δύο χτυπήματα με ξυλάκια ή μολύβια «Κλοπ - Κλοπ»]
Εκείνη μπορούσε να φτιάξει χιλιάδες τέτοια με το μαγικό της ραβδί! [Ήχος: Γρήγορο χτύπημα στο μεταλλόφωνο από το χαμηλό στο ψηλό ή κουδούνισμα κλειδιών]
Μα δε γινόταν χαρούμενη...! [Ήχος: Ένας δυνατός, κοφτός ήχος στο τύμπανο ή χτύπημα χεριού στο θρανίο και μετά σιωπή]
Δεν την ενδιέφερε να την πιάσει! Μπορούσε να έχει όσες ήθελε! Έτσι σκέφτηκε και ξεκίνησε να φύγει. [Ήχος: Τρίψιμο χεριών για το πέταγμα]
Μα άκουσε βήματα και κρύφτηκε! [Ήχος: Γρήγορα χτυπήματα μολυβιών στο θρανίο και μετά απότομη σιωπή]
Δεν ήταν παρά ένα μικρό κοριτσάκι! Δεν ήξερε το όνομά της, μα έτσι όπως την έβλεπε να τρέχει με το χαμόγελο στα χείλη, της ήρθε της πριγκίπισσας να την πει "γελαστή"! Η γελαστή λοιπόν, πλησίασε στο παράθυρο και βρήκε την πιάστρα... [Ήχος: Θρόισμα χαρτιού (ψάξιμο) και μετά «Ωωωω!»]
...και η νεράιδα απόρησε. Πώς μπορεί να χαιρόταν για κάτι τόσο μικρό; Της φάνηκε παράξενο, μα αστείο και χαριτωμένο. Τόσο πολύ μάλιστα, που άρχισε να γελά! Ήταν το πρώτο της γέλιο! [Ήχος: Όλα τα παιδιά μαζί γελούν]
Κάτι σπάνιο! Κάτι μοναδικό! Τότε κατάλαβε τι είναι ίσως αυτό που κάνει χαρούμενο τον Άι Βασίλη και τον ακούει πάντα να κάνει: "χο χο χο" με γελαστό πρόσωπο και χαρούμενο βλέμμα! [Ήχος: Κουδουνάκια και βαθιά φωνή «Χο, χο, χο»]
Είναι η προσφορά! Η χαρά του να δίνεις, να προσφέρεις και να βλέπεις τους άλλους ευτυχισμένους. Τόσο πολύ το ένιωσε αυτό, που από τότε έδινε και η ίδια δώρα, για να χαίρεται μέσα από τη χαρά των παιδιών. [Ήχος: Θρόισμα χαρτιών (περιτυλίγματα) και ήχοι επιδοκιμασίας «Μμμμ!»]
Εκείνα, την αγάπησαν και την εκτίμησαν για τα δώρα της και αποφάσισαν να της τα ανταποδώσουν! Μαζεύτηκαν όλα έξω από τα σπίτια τους... [Ήχος: Πολλά μικρά βηματάκια (δάχτυλα στο θρανίο) και ψίθυροι]
...τη βρήκαν, ζήτησαν για λίγα μόνο λεπτά το ραβδάκι της και της χάρισαν το μυστικό τους, ώστε να γίνει ακόμη πιο ευτυχισμένη! Με τη μαγεία του ραβδιού της έδωσαν λίγη παιδικότητα και σε εκείνη... [Ήχος: Όλα τα όργανα μαζί κάνουν έναν μαγικό ήχο (κρεσέντο) που δυναμώνει και μετά ησυχάζει]
...ώστε να χαίρεται και να ενθουσιάζεται η νεράιδα σαν μικρό παιδί, με κάθε τι απλό και μικρό. Η χαρά της λοιπόν μεγάλωσε, παρέμεινε, πήρε λίγη από την αθωότητα των παιδιών κι έγινε χαρούμενη για πάντα! [Ήχος: Χαρούμενος ρυθμός με όλα τα όργανα μαζί (tutti) και δυνατό χειροκρότημα στο τέλος]
Προετοιμασία (Υλικά & Όργανα)
Πριν ξεκινήσετε αν θέλετε μοιράστε ρόλους ή χωρίστε σε ομάδες τα παιδιά:
Ομάδα "Άνεμος/Πέταγμα": Τρίψιμο χεριών, φουλάρια, ήχος με το στόμα (φφφφ).
Ομάδα "Άι Βασίλης/Χαρά": Κουδουνάκια (cascabel), ζίλια, γέλια.
Ομάδα "Μαγεία": Τρίγωνα, μεταλλόφωνα (glissando), ή κλειδιά που κουνιούνται.
Ομάδα "Βήματα/Δράση": Ξυλάκια (claves), χτύπημα μολυβιών στο θρανίο, τύμπανο.
Ομάδα "Συναισθήματα": Αναστεναγμοί, επιφωνήματα (αχ, ωωω).
Επιλογή Α: Τραγούδι σε γνωστή μελωδία
Βασισμένο στον ρυθμό από το ρεφρέν των "Τριγώνων Καλάντων" (Jingle Bells), μιας και η ιστορία έχει χριστουγεννιάτικο θέμα.
Στίχοι: «Τι χαρά, τι χαρά, η Νεράιδα μας γελά! Βρήκε το μυστικό, σ’ ένα δώρο τιποτένιο και μικρό! (x2)* Δώσε κι εσύ, δώσε κι εσύ, αγάπη στην καρδιά, να γίνουμε όλοι μια γροθιά γεμάτη με χαρά! (Έι!)»
Ορχηστρική Συνοδεία:
Ρυθμός: Όλα τα παιδιά με τα κουδουνάκια και τα ζίλια κρατούν τον ρυθμό.
Στο "Έι!" στο τέλος: Ένα δυνατό χτύπημα στο τύμπανο και άλμα ψηλά!
Επιλογή Β: Ρυθμική Απαγγελία με Ηχηρές Κινήσεις
Ο Ρυθμός: (Τα παιδιά επαναλαμβάνουν ρυθμικά, σαν στρατιωτάκια της χαράς)
Μικρό, μικρό δωράκι (παλαμάκια)
Μεγάλη η χαρά! (χτυπήματα στα πόδια)
Νεράιδα και παιδάκι (παλαμάκια)
Γελάνε δυνατά! (χτυπήματα στα πόδια και φωνή: ΧΑ-ΧΑ-ΧΑ!)
Επανάληψη: Το κάνετε 2-3 φορές, ξεκινώντας ψιθυριστά και καταλήγοντας πολύ δυνατά!
Πρόταση για το κλείσιμο της δράσης
Αφού τελειώσει το τραγούδι, μπορείτε να ζητήσετε από τα παιδιά να κάνουν το εξής: Να κλείσουν τα μάτια και να φανταστούν ότι κρατούν το "Μαγικό Ραβδί της Χαράς" (μπορείς να χρησιμοποιήσεις το μεταλλόφωνο κάνοντας ένα glissando). Με το άκουσμα του ήχου, ανοίγουν τα μάτια και χαρίζουν στο διπλανό τους το πιο πλατύ τους χαμόγελο!
1. Ερωτήσεις Κατανόησης (Τι θυμόμαστε;)
Στόχος: Να δούμε αν τα παιδιά πρόσεξαν τη ροή της ιστορίας.
Γιατί η νεράιδα ήταν στεναχωρημένη στην αρχή της ιστορίας;
Ποιον έβλεπε κάθε χρόνο να πετάει και να γελάει, και αναρωτιόταν γιατί έχει τόσο κέφι; (Τον Άι Βασίλη).
Τι της έπεσε από τα μαλλιά όταν έσκυψε στο παράθυρο του κοριτσιού;
Τι έκανε το κοριτσάκι όταν βρήκε την πιάστρα; Χάρηκε ή θύμωσε;
2. Ερωτήσεις Κρίσης & Μηνύματος (Τι σκεφτόμαστε;)
Στόχος: Να καταλάβουν το ηθικό δίδαγμα (η αξία της προσφοράς και της απλότητας).
Η νεράιδα νόμιζε ότι τα παιδιά χαίρονται μόνο με τα ακριβά παιχνίδια. Τελικά, είχε δίκιο;
Γιατί το κοριτσάκι χάρηκε τόσο πολύ με μια απλή, μικρή πιάστρα;
Ποιο κατάλαβε η νεράιδα ότι είναι το «μυστικό» του Άι Βασίλη για να είναι πάντα χαρούμενος; (Η χαρά του να δίνεις).
Τι δώρο έκαναν τελικά τα παιδιά στη νεράιδα για να την ευχαριστήσουν; (Της έδωσαν λίγη από την παιδικότητά τους/αθωότητά τους).
3. Ερωτήσεις Μουσικής & Συναισθημάτων (Πώς νιώθουμε;)
Στόχος: Να συνδέσουν τον ήχο με το συναίσθημα.
Όταν παίζαμε τη «λυπημένη νεράιδα», οι ήχοι μας ήταν γρήγοροι ή αργοί; Δυνατοί ή σιγανοί;
Ποιος ήχος σας άρεσε πιο πολύ στην ιστορία; Του Άι Βασίλη με τα κουδουνάκια ή της μαγείας με το ραβδί;
Εσείς πότε νιώθετε μεγαλύτερη χαρά; Όταν παίρνετε ένα δώρο ή όταν χαρίζετε εσείς κάτι σε έναν φίλο σας;
Αν η νεράιδα ήταν θυμωμένη αντί για λυπημένη, τι ήχο θα κάναμε; (Εδώ μπορούν να χτυπήσουν δυνατά το τύμπανο για να δουν τη διαφορά).
Προέκταση: Μπορείτε να ζητήσετε από τα παιδιά να ζωγραφίσουν τη σκηνή που τους άρεσε περισσότερο, αλλά να προσπαθήσουν να ζωγραφίσουν και τον ήχο! Π.χ. Αν ζωγραφίσουν τον Άι Βασίλη, να φτιάξουν γύρω του νότες ή χρωματιστές γραμμές που δείχνουν το γέλιο του.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου