Στόχοι:
Διαθεματική προσέγγιση: μουσική, γεωγραφία, εικαστικά
Ακροάσεις κομματιών με θέμα το ρολόι και κριτική σκέψη
Δημιουργία στίχων και εν δυνάμει σύνθεση μουσικής.
Τάξεις: Ε-ΣΤ Δημοτικού και πρώτες τάξεις Γυμνασίου
Διάρκεια: 1-2 διδακτικές ώρες.
Εκπαιδευτικός Μουσικής ΠΕ 79.01: Τσαουσάκη Ελένη
Το παρακάτω μάθημα σχεδιάστηκε για τις ανάγκες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, όμως κάλλιστα μπορεί να διδαχθεί και στην δια ζώσης. Απευθύνεται σε παιδιά των τελευταίων τάξεων του Δημοτικού, αλλά και Γυμνασίου.
Με αφορμή το τραγούδι Ρολόγια του συναδέλφου και μουσικού, Γιάννη Ταυλά, που προσφάτως ανακάλυψα, χάρη στην ομάδα e-class καθηγητών μουσικής στο Facebook, αρχικά σκέφτηκα ότι το τραγούδι αυτό είναι μια ωραία αφορμή να μιλήσω στους μαθητές για το μαδριγάλι. Μετά συνειρμικά θυμήθηκα το τραγούδι Clocks των Coldplay, το Big Ben ως αξιοθέατο, τον πίνακα του Νταλί με τα ρολόγια. Άρχισα λοιπόν να ψάχνω κομμάτια που να έχουν ως θεματική τα ρολόγια. Βρήκα μια συμφωνία του Haydn που την ονομάζει Clock Symphony, αλλά ήταν αρκετά μεγάλη, και δεν βόλευε για τις ανάγκες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Έτσι κατέληξα στο βιεννέζικο ρολόι του Kodaly. Και θυμήθηκα και τον Κρόνο από τους Πλανήτες του Holst. Αγαπημένο έργο, που είχα την τύχη να το παίξω κάποιες φορές με ορχήστρα. Στο μέρος αυτό ο Κρόνος αντιπροσωπεύει τον Χρόνο που περνά, αυτόν που φέρνει το Γήρας. Στον Κρόνο υπάρχει διαρκώς η αίσθηση ότι ένα ρολόι μετράει τον χρόνο, αργά και βασανιστικά οδηγώντας μας προς το τέλος της ζωής μας. Ψάχνοντας για τραγούδια με θέμα τα ρολόγια βρήκα τραγούδια από Μπιθικώτση, Τριαντάφυλλο, Χαρούλη κ.α. Προφανώς όμως δεν γίνεται να μπουν όλα. Οπότε διάλεξα το πιο οικείο σε μένα ρεπερτόριο. Το Clocks των Coldplay και το Rock around the clock σε εκτέλεση από τον Bill Haley and his Comets. Το συγκεκριμένο βίντεο είναι, από την ταινία Blackboard Jungle του 1955, μέσω της οποίας το τραγούδι έγινε ευρέως γνωστό. Προσωπικά μου άρεσαν πολύ οι χορευτικές φιγούρες ( και αναρωτήθηκα πότε επιτέλους πότε επιτέλους ο χορός, οι παραστάσεις, οι συναυλίες, οι συναντήσεις θα γίνουν ξανά μέρος της πραγματικότητας μας).
Επέλεξα να κλείσω την παρουσίαση με τα ρολόγια του Νταλί, Η εμμονή της μνήμης, ένα έργο του 1931, εδώ τα ρολόγια παύουν να είναι σταθερά σύμβολα του χώρου και του χρόνου. Ο χρόνος άλλωστε, κατά τον Σαλβαντόρ Νταλί, είναι η κατεξοχήν παραληρηματική και σουρεαλιστική διάσταση και η μουσική η κατεξοχήν τέχνη του χρόνου (I. Stravinsky). Θα είχε πολύ ενδιαφέρον λοιπόν στο επόμενο διά ζώσης μάθημα τα παιδιά να συνέθεταν τη δική τους μουσική για αυτόν τον πίνακα.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου